Negen dagen lang stond heel Florence in het teken van het Wereldkampioenschap wielrennen. Belangrijke verkeersaders werden afgesloten voor verkeer om doorgang te bieden aan de wielerkaravaan die dagelijks door de stad trok.

Men had in eerste instantie niet gedacht dat het mogelijk zou zijn om een WK Wielrennen door het hart van Florence, vlak langs de Dom te laten gaan. Maar toen de gevreesde verkeerschaos uit bleef, werd al snel duidelijk dat er over dit WK nog lang zou worden nagepraat en het zelfs als voorbeeld zou kunnen dienen voor andere organiserende steden.

Ik geef eerlijk toe dat ik geen wielerfan ben, maar als je als Nederlander in het buitenland de kans krijgt om je landgenoten aan te moedigen, dan haal je je oranje shirt uit de kast en trek je erop uit. Het parcours liep door het park op vijf minuten lopen afstand van mijn huis en daar vond ik meerdere malen een plekje in een mooie bocht die goed zicht bood op de voorbij razende renners. Zodra ze voorbij waren, haastte ik me weer naar huis om de rest van de race comfortabel op de bank te kijken en te genieten van de prachtige Hollandse overwinningen.

Proficiat Marianne, Ellen en Mathieu!

We hebben ook nog even aan de Nederlanders in het thuisland kunnen laten zien dat het hier ook kan regenen en het heus niet altijd mooi weer is. Twee rondjes voor het einde van een loodzware race brak vandaag de zon door en bracht dit sportfeest uiteindelijk toch nog tot een zonnig einde.