Het Teatro Verdi in Florence was donderdagavond 17 april het toneel van het benefietconcert om geld in te zamelen voor C.I.M.A. Deze non-profit, onder leiding van Prinses Christina en Maestro Jorge Chamine, organiseert jaarlijks een festival op het Toscaanse schiereiland Monte Argentario en keert studiebeurzen uit aan jong, aanstormend talent.
Ik woonde de avond bij in het gezelschap van een groepje Nederlanders die allemaal in Florence of omgeving wonen. Tijdens het aperitivo dat voorafging aan het concert begroette gastvrouw Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Christina persoonlijk de gasten en prikte gezellig een vorkje mee van de pasta salades en de pizza. Een absoluut culinair hoogtepunt voor de aanwezige Nederlanders was de kaas van Old Delft, waar dan ook gretig van gegeten werd.
Nadat alle aanwezigen hun plaatsen hadden opgezocht volgde het welkomstwoord van Prinses Christina en organisator Godelieve Cooymans, beiden in perfect Italiaans, en vertelden musici Shani Diluka en Gabriel Le Magadure wat C.I.M.A. voor hun carrière heeft betekent.
De vijf jonge musici, Etsuko Hirosé, Eric-Maria Couturier, Shani Diluka, Gabriele Carcano en Gabriel Le Magadure speelden afwisselend werken van Mozart, Liszt, Debussy, Chopin, Piazzola, Rachmaninov en Dvorak.
Tijdens de pauze spraken we in de zaal nog weer even met de prinses. Ze vertelde dat ze een huis bezit in Monte Argentario en dat ze het heel belangrijk vindt om met de daar georganiseerde concerten een stukje cultuur naar het schiereiland te brengen. In Florence is een overvloed aan cultuur aanwezig en daarom is het hier veel moeilijker om een zaal te vullen. Het gesprek kwam op het grote aantal toeristen dat Florence bezoekt en hoe zij zich niet altijd goed gedragen en de stad zien als een thema park zonder het respect te tonen dat de stad en zijn inwoners toekomt. Voor wie het nog niet wist Prinses Christina heeft een goede zangstem en op dat punt van het gesprek begon ze zachtjes de eerste regels te zingen van een lied uit de musical “Sail Away”. Why do the wrong people travel, travel travel. When the right people stay back home?
Ondanks de tegenvallende kaartverkoop werd het toch een muzikaal feestje en deden de jonge musici enorm hun best en de optredens waren stuk voor stuk boeiend om naar te luisteren, maar ook om naar te kijken. Van Dvorak werd een quattremains gespeeld en tijdens Romanza van Rachmaninov zaten er maar liefst 3 pianisten aan de vleugel.
Ik hoop dat de belofte om volgend jaar terug te komen naar Florence wordt waargemaakt.
Klik op de foto’s voor een grotere weergave.
